جشن اسفندگان

جشن اسفندگان روز سپندارمزد نگهبان زمین است و از آن‌جا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد، زرتشتیان این روز را به نام روز زن و روز مادر جشن می‌گیرند.

در این روز مردان به همسران خود هدیه می‌دادند. مردان زنان خانواده را بر تخت شاهی می‌نشاندند و از آنان اطاعت می‌کردند و به آنان هدیه می‌دادند. این یک یادآوری برای مردان بود تا مادران و همسران خود را گرامی بدارند و چون یاد این جشن تا مدت‌ها ادامه داشت و بسیار باشکوه برگزار می‌شد. همواره این احترام به زن به مردان گوشزد می‌شد. ایرانیان از دیرباز این روز را روز زن و روز مادر و در حالت کلی این روز را روز عشاق می‌نامیدند.

سپندارمز از امشاسپندان است. از میان امشاسپندان سه امشاسپند نخستین، وهومن، اشه وهیشته و خشتره وئیریه، ‌نرینه و سه امشاسپند مادینه مهرورزی، عشق بی‌آلایش،‌زایندگی، از خودگذشتگی و پروراندن است و نشانگر ارج نقش زن و مادر در اندیشه، فرهنگ و باور ایرانیان است.

گفتنی است هم‌اکنون بعضی از زرتشتیان ایران زمان درست این جشن را پنجم اسفند می‌دانند و انتقال آن به 29 بهمن را نادرست می‌انگارند.