پاسخ به یک شبهه درباره قیام عاشورا

حوزه/ در اشعار امام حسین(ع) این مسئله به وضوح بیان شده است و ایشان به صراحت فرموده‌اند به نیت فدا کردن تمام هستی خود در راه خدا به کربلا می‌روند، مصداق عاشقی که جز معشوق نمی‌بیند و جز در مسیر او گام بر نمی‌دارد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابولحسن نواب در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، در پاسخ به این شبهه در خصوص واقعه عاشورا که « امام حسین(ع) با وجود اینکه می‌دانستند در کربلا چه اتفاقاتی در انتظارشان است، چرا خانواده و فرزندان خود را با خود همراه کردند؟» گفت: در پاسخ عرفانی به این سؤال باید گفت، در معرکه عشق، عاشق هر چه را دارد خالصانه به محضر معشوق تقدیم می‌کند و در ره معبود از هر چه دارد مایه می‌گذارد و تمام هستی خود را فدا می‌کند.

وی ادامه داد: در اشعار امام حسین(ع) نیز این مسئله به وضوح بیان شده است و ایشان به صراحت فرموده‌اند به نیت فدا کردن تمام هستی خود در راه خدا به کربلا می‌روند، مصداق عاشقی که جز معشوق نمی‌بیند و جز در مسیر او گام بر نمی‌دارد.

رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: پاسخ علمی به این شبهه این است که امام حسین(ع) با دعوت گسترده سران کوفه و برای استقرار در کوفه در حرکت بودند به همین دلیل با خانواده همراه شدند.

این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: امام حسین(ع) فرموده است برای اصلاح امور مردم به کوفه می‌رود که بنا بر این، برای سکونت در آنجا و اصلاح امور جامعه باید با خانواده به کوفه می‌رفتند و ساکن می‌شدند.

وی تشریح کرد: اگر گفته شود که چرا امام حسین(ع) از علم غیبی که داشتند استفاده نکردند، باید گفت: همه اهل بیت(ع) علم غیبی داشتند، ولی بر خلاف ظواهر و ترتیب امور، کاری انجام نمی‌دادند به عنوان مثال امیرالمومنین(ع) سحرگاه ۱۹ رمضان که به مسجد می‌رفتند مطلع بودند که ابن‌ملجم در آنجا حضور دارد و به انتظار شکافتن فرق ایشان نشسته است، ولی از رفتن به مسجد امتناع نکردند و امور عادی دنیا را مرتب انجام دادند.

رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب بیان کرد: نه تنها اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از علوم غیبی زیاد استفاده نمی‌کردند، بلکه در طول تاریخ علمای بزرگی که به دلیل غلبه بر نفس به مدارج عالی رسیده و از علوم غیبی بهره‌مند شده‌ بودند نیز از علوم غیبی خود استفاده نمی‌کردند و به ظواهر امور و ساز و کار دنیا توجه داشتند.