دور دوم گفت‌وگوهای دینی ایران و ژاپن برگزار شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه به نقل از مهر، دور دوم گفت‌وگوهای دینی ایران و ژاپن با موضوع «محیط زیست در اسلام و شینتو» توسط رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن و همکاری مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، جینجا هونچو سازمان معابد شینتوئی، دانشگاه کوگاکان و معبد ایسه،با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محمد مهدی ایمانی‌پور، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، قهرمان سلیمانی، رئیس مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، ساتوشی کاوانو، رئیس دانشگاه کوگاکان مهمترین مرکز تربیت و آموزش شینتوئی در ژاپن و آتسوشی اوشیئو، رئیس ارتباطات جینجاهونجو (سازمان معابد شینتوئی) این کشور، آغاز شد.

در این برنامه، شخصیت‌های مختلفی از ایران و ژاپن همچون حجج اسلام محسن الویری، استاد دانشکده مطالعات تاریخی و سیاسی دانشگاه باقرالعلوم، سید حسن اسلامی اردکانی، استاد دانشگاه ادیان و مذاهب، ابراهیم (تاتسوایچی) ساوادا، معاون پژوهشی جامعةالمصطفی (ص) شعبه ژاپن و علی مشهدی، استاد حقوق عمومی و بین‌الملل دانشگاه قم، رحیمی، سرپرست رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن، حسین دیوسالار، رایزن سابق فرهنگی ایران در ژاپن به ایراد سخن پرداختند.

همچنین، ماساناری ایتایی، استاد بخش شینتو دانشکده ادبیات دانشگاه کوگاکان، ساتورو اوتووا، رئیس ارتباطات معبد ایسه مهمترین و مقدس‌ترین معبد شینتوئی و زیر نظر خاندان امپراطوری، هیتوشی اوکاییچی، رئیس بخش امور جشنواره مؤسسه تحقیقاتی جینجاهونچو، یوریئو فوجیموتو، استاد دانشکده فرهنگ شینتو دانشگاه کوکوگاکوئین و دکتر ساکورائی استاد دانشگاه کوکاگان از کشور ژاپن سخنرانی و در نشست‌های مختلف و جداگانه مقالات خود را ارائه دادند.

حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سیدحسن اسلامی اردکانی، استاد دانشگاه ادیان و مذاهب در سخنرانی خود در این برنامه علمی، مقاله خود را با موضوع «فضیلت‌های زیست محیطی از منظر اسلام» ارائه داد. وی گفت: اخلاق زیست محیطی شاخه‌ای از اخلاق کاربردی است که به بررسی ارزش در دل طبیعت و جایگاه انسان در آن می‌پردازد و می‌کوشد روابط انسان را با محیط پیرامون خود تبیین کند.

وی افزود: رهیافت‌های متعددی به این شاخه اخلاقی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها رهیافت فایده‌باورانه و رهیافت تکلیف‌گرایانه است. این دو رهیافت در عین داشتن قوت‌های خاص خویش، هر کدام در حل برخی مسائل نظری و عملی ناکام می‌ماند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: در برابر این دو رهیافت، می‌توان از رهیافت فضیلت‌مدار سخن گفت که در آن سخن از تکلیف یا فایده و پیامد اعمال نیست، بلکه سخن آن است که انسان با فضیلت در مواجهه با طبیعت و محیط پیرامون خود چه منشی دارد و متناسب با آن چه رفتاری در پیش می‌گیرد. از منظر اسلامی، انسان با فضیلت کسی است که در خود منش‌های مناسبی پرورش داده است که در مواجهه با طبیعت و پیرامون خویش آن را آشکار می‌کند. برخی از این منش‌ها یا فضیلت‌ها عبارتند از شگفتی، تواضع، شفقت، همدلی و قدردانی. این نگرش به رفتارهای خاصی در عمل می‌انجامد که در مکمل نگرش و بینش شخص با فضیلت است.