روزه صدقیا

در تاریخ آیین یهود نقل است که بُخت‌النصر پادشاه بابل در 586 پیش از میلاد مسیح مطابق با سوم ماه تیشری (یک روز پس از روش هاشانا) اورشلیم و نخستین معبد را ویران نمود و بیشتر یهودیان را به بردگی گرفت اما به برخی کشاورزان و خانواده‌های آنها اجازه داد تحت حکمرانی یک یهودی به نام صدقیا بن احکم در اورشلیم بمانند. صدقیا نسبت به حاکمیت یهودیان، واقع‌بین، معتقد بود آنان برای امنیت داخلی باید با دولت‌هایی که سرزمین‌شان را تصاحب کرده‌اند، همکاری نمایند. اما این سیاست سرسپردگی برای برخی از یهودیان قابل تحمل نبود.

شخصی به نام شموعیل بن نِتانیا، صدقیا را به قتل رساند. یهودیان به یاد نتایج مصیبت‌بار ترور صدقیا یعنی ویرانی معبد، پایان اقامت یهودیان در یهودا و کشته شدن یهودیان، روز صدقیا را روزه می‌گیرند. این روزه از طلوع خورشید تا غروب آفتاب ادامه می‌یابد. از ویژگی‌های این روز، برگزاری مراسم عبادی ویژه در کنیسه‌هاست.