هشتمین کرسی آزاداندیشی با عنوان «امامت از منظری تقریب گرایانه» برگزار می شود

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی، هشتمین نشست کرسی‌ آزاداندیشی پژوهشکده ادیان و مذاهب با عنوان «امامت از منظری تقریب‌گرایانه» سه‌شنبه بیست‌وهفتم بهمن ماه، ساعت 12:45 با ارائه دکتر حمیدرضا شریعتمداری و نقد دکتر رضا اسلامی در سالن کنفرانس امام موسی صدر برگزار می‌شود.

چکیده:

امامت رکن رکین تشیع و هویت بخش آن است و حاکمیت و مرجعیت ائمه در جهان اسلام آرمان همه‌ی شیعیان است. پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود این است که این مرجعیت در عصر حضور چه وضعیتی داشته، در عصر غیبت چگونه است و در دوران حضور چگونه خواهد بود؟ آیا مقبولیت ائمه تنها با گروش دیگر مسلمانان به تشیع متصور و مقدور است یا دیگر مسلمانان می توانند با حفظ هویت و چارچوب مذهبیِ خود به مرجعیت امامان شیعه تن دهند؟

دست کم در دوران غیبت نمی توانیم چنین توقعی داشته باشیم که همه ی دیگران را به مذهب خود بگروانیم. با این همه، آیا نمی توانیم مرجعیت ائمه را به اهل سنت بقبولانیم؟ یعنی تفسیر و تقریری از امامت و کارکرد آنها ارائه کنیم که هم شیعی باشد و هم مقبول اهل سنت؟ چنین تفسیر و تقریری را اگر بتوانیم به دست بدهیم تفسیر تقریبی از امامت می دانیم و می نامیم. این تفسیر اگر مقبول بیفتد نقش وحدت آفرین امامت را نیز که مورد تاکید روایات ماست تبیین، معقول و دست یافتنی می کند.

بنابه این تفسیر، پس از تحلیل امامت شیعی به پنج شش مؤلفه، تاکید ویژه ای بر مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السلام می شود و این مرجعیت به گونه ای تصویر می شود که برای اهل سنت نیز می تواند مقبول بیفتد!

بخش کانونیِ این تفسیر برگرداندن علم ائمه به علم پیامبر (با امکان سنجش آن با قرآن کریم ) است. یعنی به جای آنکه آنها را منبعی مستقل (که البته حجیتش را از کتاب و سنت نبوی می گیرد ) تلقی کنیم، ایشان را راویان امینِ سنت نبوی بدانیم. به نظر ما، این خط در میراث رِواییِ ما دنبال شده، مستظهر به روایات اهل بیت علیهم السلام است و شماری از عالمان معاصر شیعه نیز از آن جانبداری کرده اند. البته این تفسیر خُلل و فُرَجی دارد که باید با تامل بیشتر و همفکری اهل نظر سامان نهاییِ خود را بیابد. والسلام