ورع و تقوا یا محبت اهل بیت؛ کدام یک بیشتر سبب رستگاری خواهند شد؟

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی دانشگاه، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر محمد غفوری‌نژاد از اعضای هیئت علمی در مراسم بزرگداشت شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) گفت: مهم‌ترین هدفی که در مباحث کلامی از خلقت مطرح می‌شود، تکامل انسان است. انسان همواره مسیر کمال را طی کند تا به کمال مطلوب برسد.

وی در ادامه سخنان خود گفت: خداوند در قرآن می‌فرماید جن و انس را نیافریدم الا این که عبادت کنند و به مقام عبودیت و بندگی محض برسند. لذا این یک اصل مسلم دینی و قرآنی است و انسان باید در این دنیا اهل عمل باشد و بدون عمل به جایی نمی‌رسد. نتیجه عمل هم همان تقوا و در مرتبه بالاتر، ورع است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب سپس به تأکید بر محبت اهل‌بیت(ع) در تراث شیعه اشاره کرد و گفت: در تراث شیعه بر محبت اهل‌بیت(ع) و ولایت اهل‌بیت(ع) تأکیدات فراوانی شده است. مضامینی مانند این که محبت اهل‌بیت(ع) امان از آتش جهنم است، یا ذکر اهل‌بیت(ع) عبادت است، به وفور در احادیث و روایات شیعی آمده است.

غفوری‌نژاد در ادامه به ارتباط میان عمل و تقوا و ورع با محبت اهل‌بیت(ع) و این که کدام‌یک و تحت چه شرایطی موجب خلاصی و رستگاری بشر می‌شود، پرداخت و گفت: عده‌ای هم اهل تقوا و عمل و ورع هستند و هم اهل محبت اهل‌بیت(ع) در حد بالا. این‌ها قطعاً اهل نجات هستند. یک عده هم هیچ یک از این دو را ندارند و این‌ها هم قطعاً اهل نجات نیستند. اما عده‌ای در حد میانه قرار دارند یعنی در یکی از این دو وجه، دچار نقصان و کمبود هستند. سؤال این است که تکلیف این دسته از افراد چیست. شاید بتوان از مجموع آموزه‌های قرآنی و روایی این‌طور برداشت کرد که محبت اهل‌بیت(ع) اگر به درجه‌ای از شدت برسد که منتهی به تشبه عملی به آن بزرگواران شود، قطعاً مصداق همان محبتی خواهد بود که موجب امان از آتش جهنم است.

وی سپس به خلاص و رستگاری کسانی که درجه چندان بالایی از ورع و یا محبت به اهل‌بیت(ع) را ندارند، اشاره کرد و گفت: اگر درجه محبت آن‌قدر شدید نباشد، و از دیگر سو نیز تقوا و ورع در حد اعلی نباشد، از ظواهر روایات برمی‌آید که این‌قدر از محبت هم نجات‌بخش است ولی نجات‌بخشی این حد از محبت این‌گونه نیست که مثلاً بدون حساب و کتاب موجب گذشتن شخص از صراط هم‌چون برق باشد. خود اهل‌بیت(ع) هم فرموده‌اند که به دنبال عمل باشید. یا مثلاً روایت است که شفاعت ما مربوط به قیامت است و در برزخ شفاعت اهل‌بیت(ع) به شامل حال افراد نمی‌شود.

دکتر غفوری‌نژاد در پایان راه توفیق و خلاصی و سعادت بشر را در بالا بردن درجه محبت اهل‌بیت(ع) و تقویت تقوا و ورع دانست و گفت: چاره این است که انسان درجه محبت خود به اهل‌بیت(ع) را تقویت کند و خودش را بالا بکشد. اگر این درجه محبت تقویت شد و به حد تشبه رسید، کار بسیار آسان می‌شود. نبی مکرم اسلام(ص) فرمود: امام حسین(ع) کشتی نجات است. یعنی شخصیتی است که اگر انسان درجه محبتش به او را تقویت کرد و به درجه تشبه به او رسید، اهل نجات است.

گفتنی است پس از سخنرانی دکتر غفوری‌نژاد، مراسم عزاداری برگزار و سپس اعضای هیئت علمی،‌استادان، کارکنان و دانشجویان بر سر سفره احسان اباعبدالله الحسین(ع) حاضر شدند.

این مراسم روز دوشنبه نوزدهم مهرماه 1395 پس از نماز ظهر و عصر در محل نمازخانه دانشگاه برگزار شد.