پدیده تکفیر مخالف مذهبی از نظر برخی علمای امامیه (بررسی و نقد دیدگاه تکفیری بودن امامیه)

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در این جلسه که چهارشنبه 12 آبان در سالن اجلاس امام موسی صدر دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهدی فرمانیان به عنوان استاد راهنما، دکتر محمد جاودان و جناب آقای دکتر قاسم جوادی، اساتید مشاور و حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسین رجبی، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدرسول آهنگران، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد غفوری‌نژاد در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو محمد انصاری دوگاهه از پایان نامه‌اش دفاع کرد.

در چکیده این پایان نامه آمده است:

با ظهور جریان‌های تکفیری به ویژه وهابیت و قتل و کشتار مسلمانان توسط آنها، مذاهب دیگر به نقد این جریان پرداخته و تکفیر دیگر مسلمانان توسط آنان را به نقد کشیده‌اند. وهابیان برای رفع این اتهام، با فرافکنی به دیگران، تکفیری بودن را نسبت داده‌اند. آثاری در این زمینه نوشته شده که با تقطیع عبارات علمای امامیه این اتهام را متوجه شیعه کرده‌اند.

در این پژوهش تلاش شده تا با روش توصیفی ـ تحلیلی، ضمن بررسی دیدگاه علمای امامیه در طول تاریخ، پدیده تکفیر مخالف مذهبی در امامیه بررسی شود.

با بررسی‌های به عمل آمده، می‌توان گفت، علمای امامیه در باب حکم مخالف که در بیشتر آثار، به اهل‌سنت اطلاق شده، به سه دسته تقسیم می‌شوند: اغلب آنها قائل به اسلام مخالفین، عده‌ای به کفر کلامی مخالف و فقط صاحب حدائق به کفر فقهی مخالف حکم داده‌اند که او هم مخالفان مستضعف را کافر نمی‌داند.

از میان علمایی که به اسلام مخالفان رأی داده‌اند، برخی به صراحت به این حکم اذعان دارند، که عموماً از متأخرین محسوب می‌شوند، البته این صراحت در آثار عده‌ای از قدما همچون محقق حلی نیز به چشم می‌خورد. برخی دیگر از علما که به اسلام مخالف تصریح نکرده‌اند، از آثار آن‌ها می‌توان به اسلام و طهارت مخالف پی برد.

آن عده‌ای که قائل به کفر کلامی مخالف بودند، اغلب، این گونه از کفر را مختص به آخرت می‌دانند، پس ایشان هم به طهارت ظاهری مخالفان در دنیا حکم کرده‌اند. بنابراین اکثر علمای امامیه قائل به اسلام مخالفین هستند.

کلمات کلیدی: کفر، تکفیر، امامیه، مخالف مذهبی، نجاست، ناصبی، ضروری دین، ضروری مذهب، اصول دین، صاحب حدائق