بررسی مقایسه ای ویژگی (صفات) انبیاء اولوالعزم از دیدگاه شیعه اثنی عشری و اشاعره

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی در این جلسه که سه‌شنبه 30 آذر در سالن اجلاس شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور دکتر محمد ملک مکان به‌عنوان استاد راهنما، دکتر مصطفی کاظمی، استاد مشاور و دکتر نعیمه پورمحمدی در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو راضیه فرازمند از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

دانشمندان شیعی و اشاعره در معنای اولوالعزم با یکدیگر اتفاق‌نظر واحدی نداشته و معانی مختلفی از آن را ارائه نموده‌اند. علمای شیعه بر این باورند که در بین پیامبران، کسانی که اولاً دعوتشان جهانی بوده ثانیاً دارای شریعت بوده‌اند، اولوالعزم هستند. آن‌ها معتقدند که انبیای اولوالعزم در پنج نبی مرسل، منحصراست و سایر انبیای الهی اولوالعزم نبوده‌اند. هرچند علمای اشاعره در این قول با شیعیان همفکر نیستند.

مکتب اشاعره در باب صفات پیامبران به‌جز فخر رازی بقیه تنها به بحث ضرورت نبوّت، عصمت انبیاء و دلایل آن‌ها پرداخته‌اند و از سایر صفات پیامبران بحثی به میان نیاورده‌اند همچنین آن‌ها میان پیامبران اولوالعزم و سایر پیامبران تفاوتی قائل نشدند، لذا ویژگی یا ویژگی‌های خاص برای آنان قائل نیستند، لذا اگر از صفات انبیاء در تفاسیر خود بحث نمودند، برای عموم پیامبران در نظر گرفتند. اختلاف اصلی و ریشه‌ای این دو فرقه، در این است که آیا پیامبران اولوالعزم عدهٔ خاصی از انبیاء هستند یا این وصف، مانند بسیاری دیگر از اوصاف، وصفی عام برای همه انبیاء است؟ حال سؤال اصلی که این تحقیق در پی یافتن پاسخ به آن است این است که چه وجوه اشتراک و اختلافی میان شیعه اثنی عشری و اشاعره در باب صفات مشترک انبیای اولوالعزم وجود دارد؟ برای پاسخ به این پرسش از شیوه کتابخانه‌ای بهره گرفته‌شده است.

کلمات کلیدی: انبیاء الهی، انبیاء اولوالعزم، صفات، شیعه اثنی عشری، امامیه، اشاعره