حدود روابط نامحرم در مذاهب فقهی با تاکید بر روابط اجتماعی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه ادیان و مذاهب، در جلسه دفاعیه‌ای که پنج شنبه 12 بهمن 96 در سالن کنفرانس شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجت الاسلام دکتر محمد معینی فر به‌عنوان استاد راهنما، حجت الاسلام دکتر رضا اسلامی، استاد مشاور و حجت الاسلام دکتر حبیب حاتمی در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو آذر حاصلی از پایان‌نامه‌اش دفاع کرد.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

انسان موجودی اجتماعی است، و به تنهایی قادر به تأمین نیازهای خویش نیست و عوامل مختلفی نظیر؛ نیازهای روزمره، تحصیل، اشتغال، معالجه... موجب شده که چاره‌ای جز ارتباط با افراد جامعه نداشته باشد. با توسعهٔ شهرنشینی و گسترش مناسبات اجتماعی و نیز افزایش ارتباطات در فضای مجازی، این ارتباطات نیز به گونه‌های مختلف حقیقی و مجازی گسترش یافته‌اند.

از این رو؛ بررسی حدود روابط نامحرم و چگونگی برقراری روابط اجتماعی در مذاهب فقهی حائز اهمیت است؛ زیرا اگر بین زن و مرد نامحرم حدود و قید و بندی تعیین نشود، علاوه بر انحطاط اخلاقی فرد، به تدریج بر بنیان خانواده‌ها نیز تأثیر منفی گذاشته و جامعه با معضلات عدیده اجتماعی همراه خواهد شد.

این رساله با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و با مراجعه به قرآن، سنت و کتب فقهی امامیه و اهل سنت، حدود روابط نامحرم در مذاهب فقهی با تأکید بر روابط اجتماعی را در سه فصل مورد بررسی قرار داده که در فصل اول کلیات و مفاهیم کلیدی این موضوع مورد بررسی قرار گرفته، و در فصل دوم به حدود ارتباطات حقیقی با نامحرم با تاکید بر نظرات مذاهب فقهی پرداخته شده و فصل سوم آن نیز حدود ارتباط با نامحرم در فضای مجازی را مورد بحث قرار داده است.

نتیجه این بررسی‌ها نشان می‌دهد که در مذاهب فقهی روابط با نامحرم را، با این شرط که بدون ریبه، خوف فساد و فتنه و بنا بر ضرورت صورت بگیرد، جایز می‌دانند. این احکام را با توجه به اشتراک در ملاک و مبنا، می‌توان بر روابط نامحرم در فضای مجازی نیز منطبق دانست.

کلمات کلیدی: روابط، نامحرم، مذاهب فقهی، روابط اجتماعی، روابط مجازی