نوروز جمشید

افسانه‌های ایرانی، جمشید پادشاه اسطوره‌ای یا معروف‌ترین شاه ایرانی پیش از تاریخ را مبتکر تقویم می‌دانند. بنابراین زرتشتیان ایران نام «نوروز جمشید» را برای رسم و آیین سال نو برگزیدند.

در آیین زرتشت نور بزرگ‌ترین نماد خدا و نیکی است، چه این نور در شعاع خورشید مشاهده شود یا در شعله مقدس موجو در قلب معبد. بنابراین افزایش طول روزها که بعد از اعتدال بهاری رخ می‌دهد، نماد پیروزی نور بر تاریکی زمستان تلقی می‌شود که به صورت نمادین با شکست گاو برج فلکی ثور ـ که طی فصل باران حاکم است ـ از سوی شیر برج اسد نشان داده شده است. زرتشتیان در این روز سه سینی از سبزه که نماد شعار سه‌گانه اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک است، بر سفره می‌گذارند. رنگ سبز سبزه‌ها، رنگ ملی ایرانیان و نماد امرداد امشاسپند است. سمنو نمادی برای زایش و باروری گیاهان توسط فروهر؛ سنجد و شکوفه آن، سرچشمه دلدادگی؛ سماق، چاشنی زندگی؛ سیر و سرکه، نماد پاکیزگی؛ آب، نماد خورداد امشاسپند؛ سیب سرخ، نماد سپندارمزد امشاسپند؛ سکه، نمادی از شهریور امشاسپند، کتاب اوستا نماد اهورامزدا؛ شمعدان، نماد اردیبهشت امشاسپند، و سرانجام شیر و تخم‌مرغ، نماد وهومن امشاسپند هستند.