فیلم پلنگ سیاه، درباره دین به ما چه می‌آموزد؟

فیلم‌های ابرقهرمانی دربارهٔ موضوعات الهام بخشی هستند که انسان‌های را به قوی‌تر بودن، شجاع‌تر بودن، همنوع دوست‌تر بودن و وفاداری بیشتر فرامی‌خوانند.

این نوع از فیلم‌ها همهٔ آن ارزش‌هایی را که در جامعه انسانی خوب دانسته می‌شود بازتاب می‌دهند. به این معنا وقتی ادعا می‌شود کسی عمیقاً فردی مذهبی است، به این معنا خواهد بود که بیش از دیگران به ارزش‌های نیک و خیرخواهانهٔ انسانی پایبند است.

منتقدان میگویند فیلم پلنگ سیاه ازاین‌جهت ارزش توجه دارد هم برای بهبود اخلاق در سطح زندگی فردی هم برای انسانی‌تر شدن سازمان اجتماعی.

این فیلم در ابتدای اکران خود رکورددار گیشه است و توانسته تحسین منتقدان و تماشاچیان را هم‌زمان به دست آورد. این اولین بار است که همه قهرمانان یک فیلم سیاه‌پوست هستند.

در این فیلم سه ایدئولوژی متفاوت ارائه‌شده و سه شخصیت مختلف به نمایندگی از این ایدئولوژی‌ها ساخته‌وپرداخته شده‌اند. شاید بتوان گفت طرح این فیلم عبارت است از سه نوع رویکرد انزوا طلبانه، انتقام گیرانه، ذهن آگاهانه به مسائل.

این سه رویکرد در قالب استان فیلم و با قهرمانان سیاه‌پوست این فیلم به‌خوبی تصویر شده است.

آنچه این فیلم به متدینین می‌آموزد امکان انتخاب از بین این سه رویکرد در مواجهه با مخالفان دین است.

دین‌داران یا می‌توانند به‌کلی خود را از دیگران کنار بکشند و در قالب جمعیت‌های بسته خود زندگی کنند، یا می‌توانند به نام امر مقدس جنگ‌های مذهبی راه‌اندازند و به تعقیب و آزار دینی بپردازند و یا می‌توانند با جهان وارد تعامل شوند و نمونهٔ رفتار خردورزانه و آگاهانه باشند.