بررسی تت اکم و اکموادویتیم در شوِتاشْوتره و چهاندُگیه اوپه‌نیشد از دیدگاه آدی ‌شنکره آچاریه

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشجو زینب‌سادات علوی با عنوان «بررسی تت اکم و اکموادویتیم در شوِتاشْوتره و چهاندُگیه اوپه‌نیشد از دیدگاه آدی ‌شنکره آچاریه»، دکتر سید محمد روحانی به عنوان استاد راهنما، دکتر محمدمهدی علیمردی به عنوان استاد مشاور و دکتر محمدصادق ابوطالبی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

یکی از کهن‌ترین و اصیل‌ترین سنت فکری و فلسفه هندی در مکتب ادویته ودانته به رهبری آدی شنکره آچاریه است. او را وحدت‌گرای تمام‌عیار و مکتبش را پرطرفدارترین مکتب فلسفی هند نامیده‌اند که معرف تعلیمات اوپه‌نشیدها بوده است. به نظر می‌رسد نظریه وحدت وجودی که او در مورد وحدت وجود مطرح می‌کند با رویکرد پنِنتِئیزم (همه در خدایی) باشد نه پنتئزیمی (همه خدایی). از دیدگاه برون دینی دیدگاه وحدت وجود گرایانة اوپه‌نیشدها در واقع تبیین عرفانی سرودة 90 مندله دهم ریگ وِده، یعنی سرود انسان کیهانی یا پوروشه سوکته است، که با قربانی شدن پوروشه از یک چهارم هستی به وجود آمد و سه چهارم آن در ابدیت آسمان‌هاست. بنابر این اگر انسان در شناخت برهمن توفیقی می‌یابد بدان دلیل است که برهمن در روح انسان جای دارد.

اعتقاد و تلاش آدی ‌شنکره آچاریه، در اثبات یگانه وجود واقعی مطلق که عاری از تعیّن است و همانندی محض آتمن و برهمن براساس این که آتمن (روح فردی) از برهمن (روح کلی) جدا نیست و جهان هستی تنها نمود بی‌بود هستند که بر اثر وهم و خیال و مایای برهمن است. او به پیروی از اوپه‌نیشدها روح را آتمن می‌نامند و معتقد است که آتمن و برهمن مجزا از هم نیستند و عین هم هستند.

مسئله مورد پژوهش در این پایان‌نامه توحید و وحدت وجود در نظام عرفانی و فلسفه آئین هند و با تمرکز بر دو متن کهن و غنی این آئین با نام‌های شْوِتاشْوِتَره و چْهاندُگیه اوپه‌نیشد است که این مهم براساس دیدگاه یکی از مشهورترین فیلسوفان آئین هندو حکیم شنکره آچاریه است که با روش توصیفی- تحلیلی تدوین گردیده است.