سلوک عملی از منظر مکتب نجف با تأکید بر آثار مرحوم آیت‌الله سعادت‌پرور

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشجو محمد نیکوصحبت با عنوان «سلوک عملی از منظر مکتب نجف با تأکید بر آثار مرحوم آیت‌الله سعادت‌پرور»، دکتر فاطمه سادات موسوی حرمی به عنوان استاد راهنما، دکتر رحمان بوالحسنی به عنوان استاد مشاور و حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر عبدالله جلالی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

سلوک عملی از منظر مکتب نجف موضوع پژوهش حاضر است که با تأکید بر آثار مرحوم آیت‌الله شیخ علی سعادت‌پرور سامان یافته است. منظور از «سلوک عملی» در این‌جا مراتب، مراحل و روش‌های خودسازی و حرکت در تهذیب نفس است که ایشان در آثار خویش به تبیین آن پرداخته‌اند. در این پژوهش کوشش شده است زوایای مختلف سلوک عملی در قالب سه بخش مبانی سلوک، روش سلوک و آثار سلوک به بحث و بررسی گذاشته شود. شاخصه‌های فوق فصل ممیز این مکتب از سایر مکاتب عرفانی است زیرا بزرگانی چون مرحوم سعادت‌پرور و سایر پیشگامان مکتب عرفانی نجف با قائل شدن به ساختارهای معرفتی عرفان شیعی، مبانی، روش و غایات متفاوتی را ترسیم کرده‌اند.

از دیدگاه این عرفا، نزدیک‌ترین و بهترین راه رسیدن به مقام معرفة الله و خرق حجب نورانی و ظلمانی، معرفت النفس است که در این پژوهش به عنوان مهم‌ترین شاخصه سلوک معرفی می‌گردد. اما اصلی‌ترین تفاوت این مکتب با سایر مکاتب عرفانی، در غرض و هدف سلوک است. در این مکتب، غرض از سیر و سلوک فقط رسیدن به نهایت درجه عبودیت و بندگی خدای متعال است. عرفای این مکتب تأکید دارند بالاترین کمال و برترین آرامش، معرفت خداوند و لقای اوست و هرکس به مادون این مقام اکتفا کند، زیان‌کار است.

از این رو، روش سلوک در اندیشه آیة‌الله سعادت‌پرور در چارچوب مراحلی چند که هم‌سو و هم‌پایه این اغراض و اهداف باشد، تبیین شده است تا یاری‌گر تمام‌عیار سالک در مسیر رسیدن به آن باشد. از دیدگاه ایشان، سلوك اين مراحل، موقوف به امورى چند است كه بدون آن‏ها نمی‌توان به منزل رسيد و تحصیل علم به احکام ایمان، اولین چیزی است که سالک پیش از شروع و گام نهادن در مراحل سلوک باید به آن آراسته گردد و اگر كسى از اين علم بی‌بهره باشد، مجاهده او به ثمر نخواهد نشست.