- ☰
.jpg "حیات ما رویش لبخند اوست")
آن‌چه می‌خوانید دل‌نوشته سرکار خانم فاطمه سعدوند دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب در سوگ امام راحل است. این متن ادبی در شماره 1224 نشریه زن روز در 24 تیرماه 1368 به مناسبت اربعین حضرت امام منتشر شده است.
حیات ما رویش لبخند اوست
ستاره‌ها زینت شده‌اند،
ماه و خورشید و قمرهای منظومه آفرینش پای‌کوبانند،
جنتیان به پیشواز آمده‌اند و بوی عطر حوریان بهشتی همه‌جا را آکنده است،
اما چرا ملائک می‌گریند؟
خلعت بهشتی را بر او می‌پوشانند و او به ضیافت می‌رود.
«ولکن لاتشعرون»
او می دانست حیات و ترزق شهدا چگونه است و امروز با آنان پیاله می‌زند.
که او معلم شهدا بود،
پس چه غم که او با قلبی مطمئن و دلی آرام از این جهان رفت.
انا لله و انا الیه راجعون
عالمی جسمش به روحش پیوست
و عالمی را به سوگ نشاند.
آری،
مهر پرفروغ جماران غروب کرد و دیگر نخواهد تابید تا یتیمان شهدا را بنوازد.
گویند:
هر سوگنامه‌ای آغازی دارد
و هر سوزنامه‌ای سرانجامی،
اما این سوگ نه آغازی داشته و نه سرانجامی
چه برای نسل هابیل
و چه برای روح‌الله
که روح‌الله فرزند هابیل بود.
باور نداریم که او از خیل انصار به سوی خدا شتافته باشد،
که او
همیشه با خدا بود
و خدا همیشه با او.
ای خدای بزرگ!
به جان مولا علی قسم که اگر
ملائک طاقت دوری او را نداشتند
بر ما نیز هجران امام گران آمده است.
ای علی!
با فقدان فرزندت غم بر جانمان سایه افکند،
آنچنان که کشتی دل در ساحل ماتم‌ها لنگر انداخت.
پس چگونه اهل کوفه داغ علی را تحمل کرد؟!
نمی‌دانم،
ولی فقط می‌دانم که کوفیان حسین را به کربلا روانه کردند...
*
برایم مرثیه‌ای بخوانید
شاید
امشب به یاد پدر از دست رفته‌ام گریستم
اما ای شمایان!
شما نیز نمی توانید
چرا که کلام در جانمان یک‌باره رسوب کرده
و چیزی در دستان‌مان باقی نمانده تا امروز کلامی از پس ماتمی باشد
دیگر نگویید
«ای قلم‌ها بشکنید، اگر نگویید بر خمینی و یارانش چه گذشت»
که قلم‌ها عزادار این مصیبت‌اند.
آخر خدایا چه بگوییم
که شرح فراق، سوگوارمان ساخته.
و از که بگوییم
که او جلوه‌ای از نور بود
و برای که بگوییم
که همه در این ماتم شریک‌اند.
اشک‌هایم بر سر زنان فرود می‌آیند و مرا در خود غسل کفایت می‌دهند که دیگر بس است، چه می‌گویی؟
اما
من ...
خواهم گفت
که روزی روزگاری
پدر پیری داشتیم
که با سوز مناجات خود خدا را می‌خواند
و به هنگامی که ما خواب بودیم، او با اشک‌هایش زمین و زمان را دگرگون می‌کرد.
چه، او معتقد بود که:
«ما ملت گریه سیاسی هستیم»
پس او لبخند قدرت خدا بود
و برای تجسم این لبخند،
باور کنید
از این زمان تا آن زمان چشم بر هم زدنی بیش نیست،
تا تو دریابی که حیات ما
رویش لبخند اوست.
|
|
دانشکده ها دانشکده شیعه شناسی |
خدمات فناوری اطلاعات سامانه جامع آموزش |
بیانیه رسالت دانشگاه ادیان و مذاهب، نخستین دانشگاه تخصصی ادیان و مذاهب در ایران، برخاسته از حوزه علمیه، ضمن شناخت ادیان و مذاهب و تعامل و گفت و گو با پیروان آنها با تکیه بر مشترکات، در جهت همبستگی انسانی، تقویت صلح، کاهش آلام بشری، گسترش معنویت و اخلاق و معرفی عالمانه اسلام بر اساس آموزه های اهل بیت علیهم السلام به پژوهش و تربیت نیروی انسانی متخصص اقدام می نماید. |
