برچسب / امام علی(ع)

شکل‌گیری اسلام به مثابۀ یک نظام بزرگ اعتقادی، فقهی و اخلاقی عمیقاً متأثر است از دوران نخستینِ این دین.

به همت معاونت فرهنگی و دانشجویی جشن میلاد امام علی (ع) در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.

یکی از نکاتی که در زندگی حضرت امیر(ع) وجود دارد این است که ایشان با اینکه دو سه جنگ بنیادین با مخالفان خودش داشت، مثل جنگ جمل و نهروان و صفین اما بسیار تاکید داشت مبادا مخالفان خودش را کافر بشمارد.

دکتر حمیدرضا شریعتمداری عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در هم اندیشه امام علی(ع) شناسی؛ خوانش‌ها و رهیافت‌هابا موضوع خوانشی نو از خطبه متقین سخنرانی خواهد کرد.

امام علی(ع) را باید «امام انسانیت» نامید. امامی که همّ اولش انسـان بود. برای او تنها انسان؛ بدون‌نژاد، رنگ و دین و ملیت مطـرح بود.

جشن میلاد امام علی(ع) روز چهارشنبه ششم اسفندماه 1399 به همت معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌شود.

گویی مردم زمانه نمی‌خواستند و نیز نمی‌توانستند فردی چون او را بشناسند. او به مراتب فراتر از ظرفیت زمانه‌اش بود، اگرچه آن را صبورانه تحمل می‌کرد و جز در مواردی نادر، لب به شکایت نمی‌گشود.

جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو معصومه عزیزی خادم با عنوان «نظام معادشناسی عرفانی در مسند امام علی(ع)» روز چهارشنبه اول آبان‌ماه 1398 در سالن شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.

جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو محمدحسین رجایی‌فر با عنوان «انسان‌شناسی کلامی در میراث روایی امیرمؤمنان علی علیه‌السلام با تأکید بر نهج‌البلاغه و سنجش آراء معتزله و اشاعره در پرتو تعالیم حضرت» روز چهارشنبه 29 خردادماه 1398 در سالن شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حمیدرضا شریعتمداری روز یکشنبه پنجم خردادماه 1398 در سخنان کوتاهی بعد از نماز ظهر به تبیین اهمیت و جایگاه شب‌های قدر و مقام منیع امیرالمؤمنین(ع) پرداخت

دکتر صاحب الحکیم سفیر صلح سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه 31 اردیبهشت‌ماه 1398 در دانشگاه ادیان و مذاهب حضور یافت و با جمعی از مدیران، استادان و مسئولان دانشگاه به گفت‌وگو نشست.

ریاست دانشگاه به مناسبت میلاد امام علی(ع) و نوروز، پیامی صادر کرد.

کانون شعر و ادب دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت میلاد امام علی(ع) و فرا رسیدن سال جدید مراسمی را برگزار خواهد کرد.

در طول تاریخ اسلام بوده‌اند و هستند کسانی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم انتقاد می‌کنند که مشکلات و تفرّق مسلمانان از زمان امام علی ابن ابیطالب(ع) آغاز شد و آن حضرت را به عکس دو خلیفه نخستین دارای نقشی در کسب افتخارات و انجام آنچه خود فتوحاتش می‌خوانند، نمی‌دانند. این سخن کم و بیش همیشه وجود داشته و در هر زمانی که اندیشه‌های سلفی و اهل حدیثی گسترش و قدرت می‌یافته، هواداران بیشتری یافته است. حال آنکه مشکلات امام عمدتاً ناشی از طبیعت زمان و جامعه‌ای بود که حضرتش رهبری آن را به عهده گرفت و نه مشی و سیاست ایشان. هر آن کس هم که به جای او می‌بود با همین مشکلات مواجه می‌شد. مضافاً چنان‌که خواهیم گفت به دلیل اعتبار و موقعیت و نیز ویژگی‌های شخصی و رفتاری حضرت، کسان و گروه‌های فراوانی بودند که سکوت کردند و اگر فرد دیگری قدرت را به دست می‌داشت، در برابرش می‌ایستادند. این بدین معنی است که رهبری دیگران در آن شرایط زمانی و اجتماعی با مسائل و موانع به مراتب بیشتری مواجه می‌شد. ذیلاً به نکاتی اشارت می‌شود.